Η θάλασσα που μας πίκρανε είναι βαθιά κι ανεξερεύνητη και ξεδιπλώνει μιαν απέραντη γαλήνη.
Μια μέρα βροχερή ή μια μέρα ηλιόλουστηθ΄ασχοληθω με τα λόγια μουκαι θα τα δω από μακριάξύνοντας τις πληγέςΣτο μεταξύΥπερτροφική σιωπή χουζουρεύει σα γάτος στα γόνατά μου και σκαρφίζεται αναμνήσειςρουθουνίζοντας εκμαυλιστικά σε άδειο δωμάτιο
σχολιάστε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...