Η θάλασσα που μας πίκρανε είναι βαθιά κι ανεξερεύνητη και ξεδιπλώνει μιαν απέραντη γαλήνη.
ΑΝΕΜΕΛΟ
Και πόσο το θες, πόσο το μέσα σου λιγώνεται να κόψεις δρόμο, ν΄ αφήσεις τα βάρη, τις ανοιχτές πληγές να παρατήσεις, μ' ανεμελιά το νταμάκι να πηδήξεις φιδάκι μη προκάμει να σε φάει κι η παρτίδα να τελειώσει με σένα νικητή!! Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...