Οι μανάδες φτιάχνουν παιδιά ορφανά,
στερημένα, ύπουλα παιδιά που
κρυφοκοιτάνε τη ζωή και την παίζουνε
γράμματα-κορώνα, ντροπιασμένα,
ανήξερα, ολομόναχα, σε εκατόμβες ανίερες,
αργά και γρήγορα κρύβουν την πίκρα
που τα τάισαν, ενδύονται μανδύες
ολοπόρφυρους την έλλειψη και τα
κενά βλέμματα, τα κούφια κελύφη
των λόγων, τον τρόμο των σκοτεινών
ύπνων, τους χιλιάδες κακούς λύκους
ζώνονται και ξεπαστρεύουν ζωή.
Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...