Η θάλασσα που μας πίκρανε είναι βαθιά κι ανεξερεύνητη και ξεδιπλώνει μιαν απέραντη γαλήνη.
ΝΑ ΜΗΝ ΕΝΟΧΛΩ
Σε μάχες σώμα με σώμα πάλευα να μ' εξαιρέσω, να μη με ρωτήσω κι ούτε ν' αναρωτηθώ, να με μάθω να περιμένω το τσιγγούνικο που μούδιναν χωρίς καρδιά, σε πόρτα που δεν άνοιγε, κλαίγοντας στα κρυφά.. ...να μην ενοχλώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...