Είμαι εδώ
Φοβισμένος πρώτα
Θυμωμένος μετά
Με τα κλάματα παντού
Τη δύναμη φευγάτη
Εξήντα χρόνια
Κράτησα
Πολέμησα
Τόλμησα, κιότεψα,
Κεφάλι έσκυψα
Σ' ότι δεν παράβλεψα,
Σ' ό,τι αρνήθηκα,
Σ' ό,τι μπερδεύτηκα,
Ζεμένος σε άρματα
Φοβισμένων υπερφίαλων
Ανησυχώντας πορεύτηκα
Με κομμένη την ανάσα
Ματαιώσεις έζησα κι ανταριάσματα
Τις εξεγέρσεις μου είδα να
Πνίγονται στο αίμα
Τις κορυφές μου να καταποντίζονται
Και τ' ανήλιαγα βάθη μου τα κοφτερά
Να διαφεντεύουν όλα τα κρυμμένα μου
Μουγκά να ξελαρυγγιάζονται
Να καίνε τα καράβια
Να σχίζουν τους χάρτες
Μα είμαι 'δώ
Ξέρεις που να με βρεις
Και τ' όνομά μου ξέρεις
Κι όσα ξεμυστηρεύτηκα
Χρόνια πολλά
Με ζωή ετοιμοθάνατη
Με μνήμη ασελγούσα
Κι όσα έρχονταν
Με δίκιο θαρραλέο μηρύκαζα
Σωστά μοίραζα τα βάρη
Κρυβόταν το κοφτερό μαχαίρι
Γρήγορα αργά στον καθρέφτη κοίταξα
Το που μου αναλογούσε,
Με τα μάτια ψηλά φορτώθηκα
Εκεί να ξεκουραστώ πεθύμησα
Και σα σίγουρος για πάντα
'Οπλα κατάθεσα.
Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...