Η θάλασσα που μας πίκρανε είναι βαθιά κι ανεξερεύνητη και ξεδιπλώνει μιαν απέραντη γαλήνη.
ΠΡΟΘΑΝΑΤΙΑ
Αναρωτιέμαι
αν θα πεθάνεις
άνοιξη πριν από το Πάσχα,
ακόμα τα χιόνια λιώνουν·
αναρωτιέμαι
αν θα νιώσω λύπη
και πώς η ζωή θα συνεχίσει·
αναρωτιέμαι
αν το χώμα εντός του είναι ζεστό,
αν το φτάνει ο ήλιος·
αναρωτιέμαι
αν ταιριάζεις καλύτερα
στης γης την αγκαλιά
από του κρεβατιού σου τα στρωσίδια·
αφού εγώ ζεστό και γεμάτο μυρωδιές
σε συνάντησα και ποτέ δεν αναγνώρισα
αυτό το νηστικό το ζαρωμένο δέρμα,
παγωμένο κι άνυδρο,
που σε πήρε μακριά.
Ρ.Κ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...