Φυτρώνει η θλίψη.
Τα δωμάτια σφραγίζονται
κι ακατάπαυστα μιλούν
Λόγια παραμερισμένα κι αθάνατα.
Οι φίλοι δεν περιμένουν, βιάζονται.
Τα χρέη δεν παραγράφονται.
Κρυφά επιθυμούν την ολοκέντητη κινέζικη χελώνα
φορτωμένη στην πλάτη σου
που κίβδηλα σε προστάτευε.
Ψεύτικες μουσικές
Αγαπημένα δάχτυλα σε παγωμένα πλήκτρα.
Κρύο καλοκαίρι
Πέθαναν όλοι.
Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...