Κυριακή, το πιο διάσημο "μπρέικ"
στους αιώνες.
Κυριακή, το πολύ το κύριε ελέησον
κι ορθοστασίες πονεμένες λιβανίζουν
καινούργια λουστρίνια ή άσπρα τρυπητά
που τρίζουν κρύβοντας πληγές
και ροδαλές φουσκάλες.
Κυριακή, γεύματα οικογενειακά
με πιάτα γεμάτα σφάγια με το αίμα τους
και κουβέντες τίγκα στ' απωθημένα
κι αυτές με το αίμα τους.
Κυριακή, σιωπηλά βαρετά απομεσήμερα,
οι μεγάλοι κοιμούνται κι εμείς
στην εξερεύνηση τρώγοντας τα νύχια μας,
απελπιστικά μόνοι.
Κυριακή, αθλητική ή όχι,
το βραδάκι της βαρύ
ανοίγαμε με αγωνία τα βιβλία,
μελετώντας πώς να τη λουφάρουμε
μια ακόμα σχολική Δευτέρα.
Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...