Λείπουν πιο πολλά απ' όσα
ο θάνατος μπορεί να πάρει
κι ένας αλλόκοτος θεός
παγιδευμένος στα δικά του,
γυρεύει την τύχη σου
που γυροφέρνεις στις παλάμες
σαν το τελευταίο σου καλούδι
αρνούμενος να το μοιραστείς
ή να το ξοδέψεις, την ώρα που
ύπουλη η ελπίδα, μοχθηρή,
κρυφά και κάτω απ' όλα ζει,
φίδι στον κόρφο μας.
Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...