Κοιτάζουν τα βλέμματα,
γνώριμα λόγια επιστρατεύονται,
αιχμάλωτος πολέμου εσύ
στέκεις, μα το μυαλό ξέφρενο,
έχει φτάσει στης καρδιάς τα κρυφά.
Όχι.
Δεν θα ενδώσεις στης μοίρας
τα κανακέματα, που έφτιαξε για
σένα κουβαρντάδικες συμφορές.
Ο δρόμος ανοίγεται ατέλειωτος,
θεότητες-σειρήνες πετούν ψηλά,
ν' αφήσεις μισή τη γιορτή και
ν' απαγγιάσεις σε χρυσά μαξιλάρια,
σε στρώματα παχιά να χωθείς βαθιά.
Όχι.
Ρ.Κ.
εικόνα: Roberto Pernas
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...