Ακρωτηριασμένες μικρούλες
στιγμές αυτοδιαχείρισης,
αφήνουν τα σαθρά τους
κουφάρια στο υπέδαφος
μακροχρόνιων σχέσεων,
ξεκινημένων όπως όπως,
από έρωτες συγκυριών,
με τις αληθινές τους διαδρομές
στο περιθώριο, εκεί όπου αδύναμα
'ρσενικά σέρνουν το οικοδόμημα
με τον φόβο παραχωμένο
σε παχουλές κουβέντες,
εξορισμένα από τον εαυτό τους,
πνιγμένα ανάμεσα σε αφράτες
μυρωδιές από πούδρα και
κυριακάτικα λιπαρά φαγητά,
ξεπουλημένα για πάντα, κατοικοεδρεύουν
στο μητρικό σύμπαν
των αμαρτωλών ενοχών,
ζώντας εκεί κρυφοί και κρυμμένοι,
παραχωμένοι σε ψευδαίσθηση
μεγαλείου μάσκας και αντίδοτου,
στη βαθιά και μεγαλειώδη μητρική
υποτίμηση γίγαντα, μάχη χαμένη
από το παντοτεινό πριν.
Ρ.Κ.
εικόνα : Fernando Botero, 19 April 1932 Medellín, Colombia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...