Βαρύθυμο το σπέρμα του
περιπλανήθηκε έντρομο
στο ξένο της τρομαχτικό
περιβάλλον -ατέλειωτο το
ταξίδι ως εκεί που έπρεπε-
κι ενοχοποιώντας την κύλησε
στα μύχια της, εισχώρησε
τυχερός κι επικηρυγμένος,
αμήχανος που καθόλου
δεν τον κέρδιζε όλη αυτή
η δεξιότητά του, παρά
καθόταν στον λαιμό του,
πικρή αποστροφή και
οδυνηρή βεβαιότητα,
ότι στις προσδοκίες της
δεν θα ταιριάξει. Η φύση
έπαιζε μαζί του, η μάνα
ερχόταν κι έφευγε, λαχτάρα
και τρόμος ζωής και θανάτου,
ο πατέρας νάνος ροκανίζει τα
χρωμοσώματά του, το παζλ
δεν ταιριάζει, η τεστοστερόνη
προσπέρασε, έχασε τους
κώδικες για πάντα,
και κέρδισε φόβο πρίγκηπα
σε θρόνο χρυσό-ροζ.
Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...