
Αόρατη
Κάτω από μικρές πληγές
Όρθια μέσα σε λόγια άγουρα
Αρμενίζοντας στου χρόνου
Του παμπόνηρου τα πηγαινέλα
Παίζω ανύποπτη με φωτιές
Κι ακονισμένες λάμες
Που κόβουν σφυρίζοντας
Αγέρα πηχτό ενώ
Κρύβομαι με μάτια στην πλάτη
Ολάνοιχτα
Κι αλήθεια απίστευτη
Στο μέτωπο γραμμένη
Ανάμεσα σ΄ενοχές βουνά
Που πρώτη εγώ ξεστόμισα
Το φριχτό "δε βαριέσαι"!
Ρ.Κ.300116
εικόνα: Christian Schloe
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...