Την συνάντησε εκεί που
πολυκαιρισμένοι άνθρωποι
ξεφορτώνουν ματαιοδοξία
και χαρίσματα
ντύνοντας πληγές
με λέξεις λαμπερές
κι αριστοτεχνικές πλοκές
παίζοντας με τις φωτιές τους.
Εκεί στα δήθεν τους
τα σχισμένα τους σκουτιά
άρχισαν να μπαλώνουν,
με λόγια δαντελωτά να παραβγαίνουν,
ρούμπους να ζητάνε,
ρεβεράντζες καλολογικές.
Το φρούριο απόρθητο
με τείχη ψηλά
αυτός πήγε με την πληγή του,
εκείνη με τα χρόνια της γεμάτα
χαμένη επανάσταση,
φευγάτοι κι οι δυο σε
κόσμους κατάρφανους
του ενός η μάνα να περισσεύει
τ' αλλουνού να λείπει
...
Απόμειναν για πάντα
Καρδιακοί εχθροί.
Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...