Στα χαρακώματα πάλι και στα σκοτάδια
τον πόλεμο ζώνεται, ορκίζεται σ' ένα εγώ
που τα κατατρώει όλα, παρέα έχει τα
μαύρα όρνια αδίστακτων αναγκών,
υπήκοους γυρεύει κι εραστές γυρεύει
χάδι αφανέρωτο πενήντα χρόνια,
τη μπουκιά που δεν έδωσε
και νιάτα χρεωμένα που περνούν....
Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...