Άχρωμη αγάπη και σκληρή
με φόβο στα παίρνω δίνω,
δεν ξεκίνησε ποτέ για πουθενά,
μαραμένη, ανήξερη, κρυμμένη
έμεινε να παραφυλά το φως,
δολοφονώντας τους ορίζοντες
με νεκρά ταξίδια και καράβια
ριζωμένα κι ακίνητα
σαν στεριανά ερπετά,
που άφωνα μοιρολογούσαν
τις χαμένες ευκαιρίες.
Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...