ΑΝΑΘΕΜΑΤΑ

Με παραφυλάν τα κλάματα
φωλιασμένα στο λαιμό.
Tα λόγια τους γυρεύουν,
αλαφράδα υπόσχονται-
ψεύτες· κόμπους πέτρες 
σιάχνουν, συμβιβασμούς 
υπογράφουν, αναθέματα 
μοιράζουν κι υποσχέσεις 
κάλπικες μέσα στη 
μουχλερή τους
άοσμη υγρασία...

                               Ρ.Κ.