Σερπαντίνα θλίψη ξετυλίγεται,
λόγια βυθισμένα σιγοντάρουν
διεκδικώντας ζωή θανατηφόρα
κι αναποφάσιστη που με δάκρυα
δόλωμα δίκιο θολό ψαρεύει
σε στρατό μοχθηρών δικαιωμάτων
κι αιμοβόρων θέλω.
Κουβέντες παραπεταμένες
παίρνουν το κρίμα στο λαιμό τους.
Με καταραμένη ολιγωρία
μια λύπη ανέντιμη και κατόπιν εορτής
για τα δίκια της πασχίζει.
Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...