Η θάλασσα που μας πίκρανε είναι βαθιά κι ανεξερεύνητη και ξεδιπλώνει μιαν απέραντη γαλήνη.
ΕΙΔΩΛΑ ΘΕΟΙ
Ψυχή δε βρίσκουμε ότι κι αν γίνει
Μυαλό σαχλοφλύαρο κοπιάρει
σωρούς βλακείας και πορεύεται
σε θάνατο πιο βέβαιο απ' τον ψεύτικο...
Ο δρόμος χαραγμένος περιμένει
Η απόφαση πάντα μία
Κι ο τρόπος να μεγαλώνεις
αιώνες ο ίδιος· χτυπήματα και ρίσκα
μεγαλειώδη, μεθύσια μιας δύναμης
χαρισμένης που δεν διαφυλάξαμε
αλλά κατασπαταλήσαμε στης φιλαυτίας
το βωμό, φτιάχνοντας είδωλα θεούς,
εχθρούς τους καθρέφτες...
Ρ.Κ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...