Είναι εκεί ριζωμένο, βολεμένο,
τακτοποιημένο στον τόπο που
το γέννησε, χωμένο βαθιά κι ένα
μαζί του, ζυμωμένο μέσα σε
κατακάθια οργής εξόριστης,
φόβου να είσαι, αγάπης που
έταζε κι έταζε για χρόνια,
περιμένοντας να πάρει ό,τι της
δώσουν και ν' αρπάξει ό,τι
μπορεί, ανάμεσα σε θαμπέςσκέψεις κι άλλες που χρόνια
προσπαθούν να βρουν αιτία,
ουσία και νόημα,
σπαράγματα μιας αλήθειας
που προσποιείται,
ανήξερη και υποταγμένη
σε χορό αξεστόμιστων,
βουβών θέλω.
Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...