ΕΝΑΣ ΦΡΟΝΙΜΟΣ















Απλώθηκε στα ταξίματα και χάθηκε,
το σώμα ξένο, δεν ησύχαζε,
οι πλάτες ικέτευαν, ο λαιμός
ούτε μια τόση δα περηφάνεια,
ανάστημα συρρικνωμένο,
βόλευε δίπλα δίπλα τα πόδια του
με τρόπο φρόνιμο και παράξενο,
ταπεινωμένο, ενώ πηγαινοερχόταν
στον ποπό του αβόλευτος κι ευάλωτος..

                                                    Ρ.Κ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

σχολιάστε...