Δυο βήματα έκανες και πίστεψες
Πως τέλειωσε ο δρόμος
Κάπου πως έφτασες και
Στο τέρμα φίλοι θα περίμεναν
Με στεφάνια από δάφνες
Και θεός που σου χρώσταγε
Τα καλά και τα εύκολα
Κι όλα σου τα χατίρια
Έτοιμα κι αυτά ν' απαιτήσουν χωρίς να ξεχρεώσουν
Μετά θ' αναπαυτείς, θα βολευτείς,
Θα χουζουρέψεις ταϊσμένη
Πιστεύοντας απ' την αρχή ξανά τις ίδιες ιστορίες...
Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...