Ο θάνατος την κοντοζύγωνε,
από καιρό την γυρόφερνε,
μα εκείνη είχε παραχωμένα τα κλειδιά
στου καναπέ τις μαξιλάρες,
εκεί όπου κλώσαγε μοναξιά
για χρόνια, όσο αυτός με μανία
γύρευε το πέρασμα και τις κλειδαριές,
κι εκεί όπου ανάχωμα δέρμα κλειστό
έβαζε, που μητ' έδινε μητ' έπαιρνε,
φραγμένο απ' τα κατακάθια
της ζήσης της και ξεπουπουλιασμένο
πια με χαμένα τα μεγαλεία του,
τρέφοντας ελπίδα που τάιζε
τον αφανισμό της, ότι κάποτε
η περιωπή της τον κόσμο θ' αντίκρυζε.
Ρ.Κ.
εικόνα:Oswaldo Guayasamín, an Ecuadorian artist
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...