Σκοτίστηκε η σχέση
καταβυθίστηκα μαζί της
με ανοιχτές τις φούχτες
και τις τσέπες γεμάτες
αμοίραστα δώρα κατάρες
περήφανη σε άτι επηρμένο
και χαμένες στράτες, με
τη διεκδίκηση σημαία, τα
παράπονα βουνά, το δίκιο
θηλειά κουλουριασμένη
στο λαιμό, ενώ η άλλη εγώ
ατενίζει τους ορίζοντες
γυρεύοντας να πάρει
χατήρια αυτιστικά, με
νοσταλγία διαβολική που
παίρνει το θαύμα μακριά
και το τώρα κυνηγημένο
σέρνεται ετοιμοθάνατο, όσο
ο φόβος στρατηλάτης γελαστός
χτίζει τα παλάτια του μοιράζοντας
χάρες υστερόβουλες
κι αμαρτίες αξεπλήρωτες.
Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...