Η θάλασσα που μας πίκρανε είναι βαθιά κι ανεξερεύνητη και ξεδιπλώνει μιαν απέραντη γαλήνη.
ΨΗΛΟΤΕΡΑ
Πέτρινος, μουτζουρωμένος ουρανός,
βουνό σοβαρό, σκοτεινό, φώτα
κίτρινα πυροφάνια σκηνικό
ερημιάς φτιάχνουν, δέντρα σκιές,
απραξία παχύδερμη αράζει σε
απατηλούς αντικατοπτρισμούς.
Εκεί καιροφυλακτεί η απόφαση,
δειλή κι άμοιρη ευθυνών, ενώ
ο άνεμος δεν κουλαντρίζεται,
παίζοντας φέρνει τα μηνύματα,
η σιωπή ανοίγει τα σεντούκια
οι θησαυροί παντού ένα γύρω
απλώνονται, οι προσδοκίες παραμονεύουν.
Αυτή τη φορά θα καλησπερίσεις
και θα φύγεις για ψηλότερα
με τα φτερά ανοιχτά.
Ρ.Κ.
εικόνα:Art by Lucy Campbell
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...