Άσχημος κι ένοχα ανήξερος
φοβάσαι τα τέρατα μέσα σου
σαν καθρεφτίζεσαι στα μαύρα
νερά τ' ακατανόμαστα κι όσο
απλώνεσαι μέχρι την πείνα σου
τόσο ζητιανεύεις και πας
καταλύοντας τ' ανθρώπινα,
κι η ζωή ξεροσταλιάζει
περιμένοντας, με τους νόμους
της όλους στα χέρια, όλα
όνειρα μέσα σ' όνειρο.
Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...