Λύπη ψεύτρα, φοβάται την αλήθεια
και παίζει θέατρα και χύνει δάκρυα
όχι, δεν είναι λύπη, είναι τρόμος,
πανικός είναι, που σου διαλύει τα μέσα,
τα στεγνώνει, είναι ένα διαρκές κενό αέρα
σε υπερπόντια πτήση, τρόμος να ζήσεις
μετά το τίποτα που αυθαίρετα πίστεψες ζωή,
το τίποτα που ονόμασες όπως ήθελες, που
το γέννησες, το κανάκεψες, το ανάστησες,
του πήρες και του έδωσες, του ζητιάνεψες,
με τα χέρια άδεια σ' άφησε και τώρα
κάνει πως δεν σε γνωρίζει.
Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...