Το πίστεψα ότι ήσουν για μένα,
φχαρίστησα τον θεό για σένα,
δώρο εξ ουρανού πως ήσουν
κι άνθρωπός μου και τώρα
απ' το ξανά θ' αρχίσω, πεντάρφανη
και μουδιασμένη, χρεωμένη
τον χρόνο και τα βάρη στην πλάτη,
με στερεμένα δάκρυα να βρω
την αρχαία μου πηγή, την
δικαιωματική μου δύναμη την
ξεχασμένη, που απαρνήθηκα
με την πρώτη σου αγκαλιά.
Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...