Μητρικά πυροτεχνήματα
αστράφτωντας με τύφλωναν
και μούπαιρναν τον δρόμο
για την σιωπηλή ησυχία σου,
που μόνη πάγωνε και
ξεχειμώνιαζε σ' έρημα τοπία,
καταραμένος από μήτρα
ανάξια παραστάτιδα της
πρώτης σου ανάσας, τους
δρόμους δεν βρήκες κι η
ανήλιαγη καρδιά σου ογδόντα
χρόνια μαύριζε, ώσπου άρχοντας
κι ολοφώτεινος το τέλος
αποφάσισες και μεγαλειώδης
ταξίδεψες, στους αόρατους κόσμους.
Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...