Οι μυρωδιές εξαίσιες,
οι στολισμοί ολοφώτεινοι,
τα κόκκινα άνθη παντού,
όλα αδυνατούν να σηκώσουν
της θλίψης τα ολομέταξα
πέπλα, που βαραίνουν το σπίτι
κ' η μουσική συντρόφισσα
χαιρέκακη, ψιθυρίζει στ' αυτιά
εικόνες κι ερωτήματα παλιά,
αναπολεί και θυμάται, κακιά
και μοχθηρή.
Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...