Έρημη, χέρσα, γυρεύει νίκες
κι απ' όλα πιάνεται να ζήσει,
αχόρταγη, με μικρή καρδιά,
γυμνές πληγές εκτεθειμένες
στ' οξυγόνο που δεν αντέχει,
μεθοδεύει ατάκες και πόζες
ξενητεμένη για πάντα στους
ωκεανούς μιας σαρκοβόρας
θλίψης, με τη ζωή της άδειο
τεφτέρι, μοναχικό δωμάτιο,
μικρή, σε μιαν άκρη του κόσμου
με τους εχθρούς στρατό, εχθροί
καταδικοί της, προσεχτικά
αναστημένοι ένας-ένας κι ούτε
θεό ούτε άνθρωπο άκουγε κι
ούτε κανέναν πίστευε ενώ στητή,
καμαρωτή στου πόνου του
κακούργου τα βάθη χάνεται
να θρέψει τ΄ απομεινάρια της.
Ρ.Κ.
εικόνα:Anne Packard Empty Chair
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...