Παίξαμε πολύ μ' αυτά που
δεν καταλαβαίναμε, ξοδέψαμε
όλα που δικά μας δεν ήταν,
γίναμε αρχηγοί δίχως να το αξίζουμε,
γράψαμε ιστορίες κοινότυπες και
παρόμοιες που αυθαίρετα Ζωή
τις είπαμε, εγωιστές, στο δρόμο
ξεχαστήκαμε και βιαστήκαμε υπάκουοι
να φυλάξουμε το τίποτα, από στόμα
σε στόμα να διαδώσουμε τις τρύπιες
αλήθειες μας και τον φόβο τιμωρία
μαζί και κατάρα για τους επόμενους,
που μαγεμένοι, μείνανε ανόητοι
κι άβουλοι στην άκρη, να υπηρετούν
τους κανόνες που γεμίσαμε τη ζωή.
Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...