Εύθραυστη φρυγανιά στα δάχτυλά μου,
βάφομαι κόκκινο, κολλάω ζάχαρη,
μυρίζω το χορτάρι, με καλοπιάνω
ενώ γελοίες κεφαλές πηγαινοέρχονται
σε ηλεκτρικό θαλασσί φως, κάνουν
ότι μιλάνε και παίζουν, χωρίς βλέμματα,
στητοί και ψεύτες, τους σταματώ
όποτε θελήσω, τους καθαιρώ όποτε
μου κάνει κέφι και βαριέμαι, πλήττω
πλέοντας στο βαρύ κι ολόμονο καλοκαίρι.
Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...