Δύναμη χαμένη στο άνθος της
ενθάδε κείται σιωπηλή και ήσυχη,
ενταφιασμένη με δόξα και τιμή,
νωρίς νωρίς η ζωή στη χάρισε,
κανένας δεν την τίμησε, όλοι
την φοβήθηκαν, οι ενδεείς
αποτροπίαζαν στη θέα της,
ενώ εσύ αθώα κι άμαθη, από
παρελθόν δύσκολο κι από τώρα
αιώνιο, την έχασες από τα χέρια σου,
μπερδεμένη στα κουβάρια του
νάσαι καλή και να σ' αγαπάνε,
όπου αποξεχάστηκες να ζητάς,
ενώ απ' την αρχή όλα δικά σου τάχες.
Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...