Τα ξυπνήματα των ημερών
μια παράξενη ιερότητα, έτσι που
οι δισταχτικοί ήχοι ξεκινούν
λίγο λίγο, με καθαρές ανασεμιές
κι από την αρχή -ντροπαλή κοπέλα-
η Ζωή ξυπνά κι απλώνεται παντού,
μέσα κι έξω, πίσω από πόρτες
και παράθυρα αρχινάει να πλέκει
ώρες, να μας χαζεύει, να περνά
μαζί μας τους καιρούς της, να γράφει
τις ιστορίες μας στα τεφτέρια της,
δροσερό ακόμα αεράκι καθαρό,
κελαηδισμοί κεντάνε την ησυχία,
ο ουρανός τακτοποιημένος, πράος,
με τα σύννεφα στις θέσεις τους και
τους θρασείς μεσημβρινούς ανέμους
ακόμα να παραμένουν ήσυχοι.
Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...