Βιτρίνα και πασαρέλα οι πειρασμοί σου
ευκολάκια, διαλέγεις - παίρνεις,
παίρνεις κι αφήνεις, τέχνη η Σκιά,
βασιλιάς πολυμήχανος παραφυλάει
στο δρόμο γνωστές διαδρομές, το
τραγικό τέλος δεν έρχεται κι αλλιώτικα
τ΄ονομάζεις, τα κουτσοβολεύεις για λίγο,
ώσπου τ' άλλα τα πιο δυνατά, τα μ' αίμα
θρεμμένα, τρελαμένα ορμούν και
Ζάλογγο δεν υπάρχει το θες δεν το θες,
μέσα στην ηρωική σου αυταπάτη μένεις
στα χαμένα, τα κατοικείς, τ΄ανασαίνεις,
πόνος λαγούμι βαθύ, ανήξερος κι ακατάστατος
τον διαβάζεις άδειον, σκληρό, ολομόναχο,
αναμαλλιασμένο, πόνος-γέφυρα, σοφός κι
αλτρουιστής, πιστεύει στα ψέματα και
κάνει χατήρια, στοργικός εκτελεστής
σε περιμένει σε αγκαλιά άδικη και σκληρή,
από πόνο κι απουσία ακυρωμένη,
από απαγορεύσεις και πρέπει δολοφονικά
μητρικής νουθεσίας-νόμου, ξεβρασμένης
σε όχθες πόνων από χρόνια κι αιώνες
...
δύσκολο φεγγάρι απόψε,
τίποτα δεν έμεινε όρθιο..
Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...