Η θάλασσα που μας πίκρανε είναι βαθιά κι ανεξερεύνητη και ξεδιπλώνει μιαν απέραντη γαλήνη.
ΒΡΕΦΗ
Πένθη μικρά γύρω γύρω σαν φαναράκια ολονύχτιας εξόδιου πομπής χαμένου χρόνου-θησαυρού σπαταλημένου σε ψεύτρες στιγμές ανήξερες, σαν μόλις γεννημένα βρέφη, που μέσα τους και στο από πριν κοιτάνε, δεν ξέρουν λόγια να μιλούν κι ολομόναχα πονάνε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...