Λέω να τ' αφήσω, να πάω πάρα κάτω,
να γίνω ενήλικας στο πόδι, να το
διευθετήσω με ψυχραιμία, να
περάσω δίπλα του να φύγω.
Ξεκινάω, κοιτάω αλλού μια δυο μέρες
και τη νύχτα χτες, η δεύτερη που
ήρθε με τον άνεμο, εκεί που λέω
το πείραμα πέτυχε και μπράβο,
νάτες οι μικρές εκδορές αργοματώνουν
σιωπηλά κι ο λαιμός γεμίζει
από τον πόνο τους κι η ανάσα
δεν βρίσκει να περάσει, κοντοστέκεται
στο ηλιακό σου, βαραίνει, πλακώνεται,
γεμίζεις πίκρα υγρή, διαβρώνεσαι
μέσα σε σιωπές, τα ξημερώματα
τρέχουν οι λέξεις επείγοντα περιστατικά,
να σώσουν, ν' αλαφρώσουν
ό,τι μπορούν να λευτερώσουν.
Ρ.Κ.
Jakub Kujawa Paintings
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...