Με στριμωγμένα τα αν και τα ίσως,
τις παλιές πληγές παρατηρεί,
με βλέμμα εξεταστικό κριτικού
τέχνης, αντιστεκόμενη σθεναρά
σε αναμνήσεις και συσχετισμούς,
ψάχνοντας της μοίρας τους δρόμους
στις παλάμες της, ν΄ακουμπήσει το
σπίτι της μαζί και το παράθυρο
που κοίταζε ένα γαλαζάκι ουρανό
και μια μικρή αυλίτσα με δυο
κίτρινες αχτίδες.
Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...