Πονάει τούτο δω έκθετο και ξεκάρφωτο
σκληρό στα λόγια, μαραμένο, κακότροπο...
Τολμηρά δειλή, παίρνει το ρίσκο,
μαζί με το κόστος..ναφήσει τον πόνο σε ροές
δακρύων να πνίγεται;να τον καταπιεί με ψηλά το κεφάλι;
να τον ξεστομίσει; να τον κρύψει; η φωτιά της καίει
ανταριασμένη χτυπάει κροτάφους, θυμός από
φόβο λιώνει σε σκυμμένου κεφαλιού δάκρυ
που παλάμες ανήξερες το βαστάζουν απέλπιδες..
Κοιτά δίχως βλέμμα, είναι μέσα της, εκεί που
λιώνει το σίδερο η φωτιά κι η απόφαση αργεί μα
η γνώση έχει τελεσιδικήσει...να φύγει, να φύγει χρή,
να περπατήσει με το βήμα της, όποιο, με την όποια της δύναμη ..
Ρ.Κ.
191015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...