Η θάλασσα που μας πίκρανε είναι βαθιά κι ανεξερεύνητη και ξεδιπλώνει μιαν απέραντη γαλήνη.
ΗΛΙΟΣ
Ήλιος μέσα στα κλάματα μισό μπαλκόνι λούζεται στο φως μισό σε σκιά συναχώνεται οργιάζουν στη ζαλούρα της λιακάδας τα φυτά πίκρα στυφή στο στόμα αγώνας να μείνεις στο εδώ στη στιγμή τη μόνη που έχεις... Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...