Θα πλημμυρίσει ο ύπνος
τις στιγμές που ονομάζαμε όμορφες,
όταν το δέρμα ακόμα ανάσαινε
αγκαλιασμένο μυρωδιές,
όταν η φωνή δεν κουβαλούσε άμμο και
κορδέλες πνιγμένων φυκιών,
όταν ήσουν ακόμα η λάθος εξήγηση,
η αυθαίρετη μετάφραση,
η βουτιά στο ασύνειδο σκότος,
όταν ακόμα μαζί μεγαλώναμε,
όλα τα θέλαμε,
δυο δυο τα σκαλοπάτια
ανεβοκατεβαίναμε,
τη ζωή με το μέρος μας είχαμε
να μας αγαπά, να την αγαπάμε
κι αυτό μόνο
θα μετρήσει.
Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...