Την ευκαιρία σου την είχες
-δυο στιγμές- να σηκώσεις
το κεφάλι έξω απ' το νερό,
μια ανάσα ίσα να σταματήσεις
τον πνιγμό που σ' έζωνε
από παντού· να πνίγεσαι
κι αγερα να μην βρίσκουν
τα πανιά σου,
αυτόν τον χρόνο είχες
-δυο στιγμές- κι αυτόν τον
λίγο χρόνο, τον έκανες πόζα
και χαμόγελα και γέλια ανόητα
να κολυμπούν στο ψέμα, ενώ
με μια κραυγή βοήθειας
θα τόχες σώσει το τομάρι σου·
κρίμα!
Ρ.Κ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...