Εύκολα βουρκωμένα τραγουδάκια
μαγεύουν τους αιώνες μας, πονηρές
ομοιοκαταληξίες σε θλιμμένα μινόρε,
σκορπάνε πλουσιοπάροχα απωθημένα
ανόητα κι ανήξερα, τραγουδάνε αγάπη
με μαχαίρι στον κόρφο φυλαγμένο και
τσέπες γεμάτες λάθη, αγάπη με συγγνώμες
πλαστές που ακόμα ορκίζονται στα ψέματα,
λόγια μεγάλα κλεμμένα απ' όπου βρει,
γουλιά νερό δε δίνει κι όλα δικά της
τα παίρνει, αγάπη μαφιόζα, γεμάτη βία
κι Εγώ, γεμάτη δίκια και παράπονα,
ουρλιάζει να παίζει μόνο αυτή, μισεί κι
αρνείται, άνιωθη και τεμπέλα, με ανάγκες
ζητιάνες, ξεστρατίσαμε μαζί της, άδειες καρδιές
με συμβολάκια της πεντάρας να προσπαθούν,
ματαιόδοξη αγάπη που την στιγμή που
βασανίζει βασανίζεται, εγωίστρια και τυφλή.
Ρ.Κ.
εικόνα:linda vachon
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...