Η θάλασσα που μας πίκρανε είναι βαθιά κι ανεξερεύνητη και ξεδιπλώνει μιαν απέραντη γαλήνη.
ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ
Λέπια το δέρμα κραυγάζει σε χρώμα στάχτης παλιάς, δεν ανασαίνει πια, μαράθηκε ολομόνο του θυσιασμένο απερίσκεπτα σε εγωπαθή μόνωση, έτοιμο εις χουν απελεύσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...