Η θάλασσα που μας πίκρανε είναι βαθιά κι ανεξερεύνητη και ξεδιπλώνει μιαν απέραντη γαλήνη.
ΑΝΕΓΓΙΧΤΗ
Ανέγγιχτη πλάτη, μαγκούφα, τα όνειρα δεν της φτούρησαν, έπεσαν τα φτερά της, απλώνεται σαν κοιλάδα του θανάτου, ανάμεσα στο τώρα και το πριν, τόσο ήσυχη, σαν πεθαμένη. Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...