Οι φωνές στο κεφάλι
χωρίς ειρμό και στο
ίδιο θέμα, ακατάσχετες,
ακατανόητες, δεν πάνε
πουθενά, κυνηγούν και
κυνηγιούνται, εξορίζοντας
την σιωπή και την ησυχία
με λέξεις που ενοχλούν,
δηλώνουν, ψάχνουν,
κατηγορούν, ουρλιάζουν,
ψιθυρίζουν, στήνουν
στα δυο μέτρα. 'Όμως
μη γελιέσαι, εσύ δίνεις
νόημα. Οι λέξεις είναι
αυτό που ο ίδιος εσύ είσαι.
Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...