Μη νομίζεις πως άντεξα·
σκλήρυνα, να μην τη δεις
την πληγή που σαν μάτι
κοιτάζει και νιώθει πικρά,
πως άλλο από ξένοι οι δυο
εμείς δεν θα γίνουμε.
Μη νομίζεις πως άντεξα·
τόσο γκρι πάνω μου
και τη γεύση την πικρή της
αποτυχίας να δαγκώνει
τα χείλη, που για ακόμα
μια φορά λάθεψα.
Ρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...