Η θάλασσα που μας πίκρανε είναι βαθιά κι ανεξερεύνητη και ξεδιπλώνει μιαν απέραντη γαλήνη.
ΛΙΓΟ-ΛΙΓΟ
Μόνο επειδή μ' ακούς, θάλασσες του κόσμου στα μάτια μου, η αταξία φευγάτη από όλες τις ημέρες μου, τη νομοτέλεια στο στήθος φορώ, η πίστη με έχει κι η λογική αμήχανη, βρίσκει το βήμα της λίγο-λίγο.. για την Μ.Μ. Ρ.Κ. εικόνα:Judith Clay
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...