Εκείνος ενέδωσε
κι όλα στέφθηκαν με
την επιτυχία της.
Tα λάφυρα λιγοστά
μα τα καρπώθηκε όλα
με τον ταραγμένο της νου
να μη βρίσκει ησυχία,
πιθάρι δίχως πάτο
παντοτινά άδειο,
να γυρεύει συμφωνίες
και βεβαιότητες που ποτέ
δεν την ασφάλισαν,
να τη ροκανίζει ο τρόμος,
η έλλειψη, θηρία που έβρισκαν
φαγί και πιοτί στην πόρτα της,
το αίμα της τα έτρεφε ενώ
έρωτα είχε στις αμπάρες, την τάξη
και το βόλεμα· στους αχανείς
συλλογισμούς της
τα κουκιά μετρημένα
σε στρατιές από ΑΝ και ΜΗΠΩΣ,
δυστυχία της! ψωμί ήμερο
δε χόρτασε, καμένη γη
όπου επάτει, η ερήμωση
ξεδιπλωνόταν στης καρδιάς
τα μέσα, χέρι δεν άπλωνε
μήτε σε φίλο μήτε σ' εχθρό,
ολομόναχη τις νύχτες,
καχυπόπτευε τα όνειρα
που όλο και την βύθιζαν
σε πηγάδι με βρώμικο,
με ακατοίκητο νερό.
Ρ.Κ.
εικόνα: Experiment | Mark Ryden
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
σχολιάστε...